maartjeindonesie.reismee.nl

de laatste loodjes

Voordat ik naar Indonesie ging was ik best wel een beetje bang en zenuwachtig wat er komen zou. Ik dacht steeds oke en dan ''moet ik het zoveel weken zelf uit zien te houden''. Eigenlijk was ik gewoon een klein beetje bang voor het onwetende. Maar nu.. nu ben ik eigenlijk een klein beetje bang om weer terug te gaan. Bang dat ik me niet zo blij zal voelen als ik me hier voel, want ik vind jogja een ontzettend fijne plek. En begrijp me niet verkeerd, Nederland is een super fijne plek. Maar de omgeving en alles om je heen is biasa ofwel normaal geworden. Je bent sneller verblind door de cultuur om je heen, en raakt sneller in de sleur van het alledaagse. Maar ik vind het fijn hier; als iedere keer dat ik op de scooter stap geniet ik van mijn omgeving. Vanochtend was ik onderweg naar malioboro en reden we dwars door een grote markt. Met pretoogjes zat ik achter op toen de Pak sopir (meneer de chauffeur) tegen me zei: ben je altijd zo blij? Hij keek in zijn achteruit kijkspiegel en zag me zitten met een grote lach. Sowieso ben ik altijd met al mijn chauffeurs in gesprek. Altijd leuk en natuurlijk goed voor mijn Bahasa Indonesia wat ik nog steeds super leuk vind om iedere dag te leren. Ibu spreekt nu vaak alleen maar Bahasa tijdens het avond eten omdat er veel oudjes (hele lieve mensen zijn) en een diplomaat. Ik denk dat ze het ook doet omdat die mensen allemaal hier zijn om bij Wisma lessen te doen, en zij weet dat ze ook in de homestay zitten om de reden dat dat goed zal zijn voor hun Indonesisch. Maar er is nog zo veel te leren, zo veel te zien. In de homestay leer ik iedere dag weer nieuwe mensen kennen uit nieuwe landen, dat blijf ik ook ontzettend leuk vinden. Ik heb nu een soort lijstje gemaakt met dingen die ik nog wil doen voordat ik alweer terug moet over een kleine 10 dagen. En het gaat me sowieso nooit meer allemaal lukken. Maar stiekem hoop ik dat ook een beetje want dan kan ik weer aanm mezelf verkopen dat ik zo snel mogelijk terug ''moet''. Als iemand me nu zou vragen in welk land ik zou willen wonen als het niet Nederland was zou ik kiezen voor Indonesië, want dit land heeft stiekem wel mijn hart gestolen. Het enige wat me nu nog rest is nog even extra genieten van de laatste dagen dat ik hier mag zijn.

Reacties

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!